Królewska choroba to potoczna nazwa skrofuly.

Królewska choroba to potoczna nazwa skrofuly.

Królewska choroba to potoczna nazwa skrofuly. Najwcześniejsze zapisane badania medyczne procesu rozpoczęły się w sierpniu 1665 roku, kiedy dr Thomas Sydenham i inni znani lekarze zbadali i potwierdzili zdolność Valentine’a Greatrakesa, znanego jako ‘Irish Stroaker’, do eliminowania bólu, leczenia królewskiej choroby (skrofuly), zmniejszania innych obrzęków i łagodzenia szerokiego zakresu innych zaburzeń poprzez lekkie głaskanie swoimi rękami na ciele pacjenta lub w jego pobliżu. Królewska choroba” to potoczna nazwa skrofuly, która jest formą gruźlicy dotykającą węzłów chłonnych, zwłaszcza na szyi. Nazwa “królewska” pochodzi od dawnej praktyki, w której wierzono, że królowie mają zdolność uzdrawiania tej choroby poprzez dotyk. Jednakże, termin “królewska choroba” bywa również używany do opisania hemofilii, szczególnie w kontekście europejskich rodzin królewskich, gdzie ta genetyczna choroba krwi była często spotykana. Hemofilia jest zaburzeniem krzepnięcia krwi, które prowadzi do zwiększonego krwawienia. W kontekście Twojego tekstu, “królewska choroba” odnosi się do skrofuly, którą Valentine Greatrakes miał zdolność leczyć. Valentine Greatrakes, znany jako “Irish Stroaker”, był uzdrowicielem z XVII wieku, który twierdził, że może leczyć różne dolegliwości, w tym skrofulę, poprzez lekkie głaskanie swoimi rękami na ciele pacjenta lub w jego pobliżu. W następnym roku wybitny fizyk i chemik Sir Robert Boyle (Prawo Boyle’a) obserwował uzdrowienia Greatrakesa około sześćdziesięciu razy i dał mu świadectwo. Boyle postulował, że “być może pewne zdrowotne strumienie lub duchy” były indukowane z rąk Greatrakesa do ciała pacjenta. Aby zbadać swoją postulację, Boyle eksperymentował z samym głaskaniem. Używając rękawiczki Greatrakesa odwróconej na lewą stronę jako pojazdu dla przypuszczalnych efuzji, udało mu się przynajmniej raz zlikwidować ból. W kontekście tego wyżej zdania, słowo “pojazd” jest używane metaforycznie, aby opisać sposób, w jaki rękawiczka Greatrakesa mogła przenosić “przypuszczalne efuzje” z jego rąk do ciała pacjenta. Innymi słowy, rękawiczka była “środkiem transportu” dla tych efuzji. Valentine Greatrakes, głęboko religijny człowiek, nie uważał, że jego “dar” jest procesem natury; opisał swoją zdolność do leczenia jako „Greatrakes głaszcze, Bóg leczy”.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *