Wykorzystanie Wahadła w Odkrywaniu Subtelnych Energii
Radiesteci twierdzą, że najlepiej jest samodzielnie wykonać wahadło. W ten sposób wahadło zyskuje własną duszę i indywidualność, blisko związane z właścicielem. Radiesteta powinien traktować je jako cenny przedmiot; nie powinien udostępniać go innym, ani nawet pożyczać. Rodzaj osobistego wahadła wynika z wieloletnich prac, obserwacji i poszukiwań, a także kształtowanych i wypracowanych metod pracy.
Historia wykorzystania wahadła sięga najdawniejszych czasów w Chinach i Indiach. W 1799 roku Profesor Gerboin z Uniwersytetu Strassburskiego przewiózł wahadło z Indii, przekazując je Francuskiej Akademii Nauk w Paryżu. Zlecono słynnemu uczonemu badania w roku 1833. Niestety, nie posiadał on odpowiednich zdolności psycho-fizjologicznych do przeprowadzenia wystarczających badań w zakresie żądanego promieniowania, co skutkowało negatywnymi wnioskami. Te niefortunne konkluzje zatrzymały rozwój badań nad wahadłem na całe półwiecze, a być może nawet dłużej.
Dziś, mimo postępu w wielu dziedzinach, wciąż panuje sceptycyzm wobec radiestezji. Jeśli jednak, podobnie jak ja, jesteś zaintrygowany tą dziedziną, zapraszam do śledzenia mojej podróży. Na mojej stronie znajdziesz inspirujące informacje i praktyczne wskazówki.
Warto dodać, że niektóre fragmenty tekstu powyżej czerpią inspirację z książki 'ABBE Mermeta’ z 1970 roku, co dodaje głębi historii radiestezji.
